Iedereen denkt anders alleen als dat anders denken nou echt anders is en dat je de woorden ook niet kan uitspreken dan ben je wel heel anders dan anderen.
Ik ben vaak alleen omdat ik graag in mijn binnen wereld zit in een wereld die mij wel begrijpt en vooral een wereld waar ik helemaal mij zelf kan zijn.
Ik heb fantasie vrienden die het erg gezellig maken in mijn hoofd negens mis mee dacht ik altijd alleen mensen buiten mijn hoofd wilde graag dat ik ook in hun taal ging praten dat vond ik erg lastig en ging dan ook vaker liever naar mijn binnen wereld als een gesprek voren buiten mijn wereld. De wereld buiten mij wilde dat ik vaker met hun ging praten alleen hun taal ging zo snel dat ik er weinig van begreep. In mijn wereld ging het op mijn tempo en luisteren mijn Fantasie vriendjes wel naar mij als ik wat zij. Hoe leuk mijn binnen wereld ook was, hoe meer de buiten wereld contact zocht met mij. De buiten wereld gaat zo snel voor bij ik kan het niet bij houden. Deze wereld krijg ik ook niet in mijn wereld. Ik werd vaker boos omdat het me niet lukt de verwachtingen van anderen waren te groot. In mijn binnen wereld waren er nooit verwachting ik mog en kon altijd mezelf zijn. Mijn eigen wereld werd steeds kleiner en de boosheid kwam steeds erger mijn hoofd bonkte en bankte boos en toen was het stil waar was ik roept ik om me heen! Ik zag niks ik hoort niks en overal waar ik keek was het wit. Waar was mijn mooi binnen wereld? Waar ben ik? Van buiten kwamen er allemaal mensen naar me toe en ze vroegen hoe het met mij ging? En ik zij niks ik was sprakeloos. Ik wist nog eens zelf wat er gebeurde. Plotseling kwam er een lichtbol naar mij toe en zij je bent ontploft te veel prikkels in een keer zorgen ervoor dat je niks meer kan en je even word uit geschakeld. Ik schok en was verbaast. Hoe kon dit gebeuren? De lichtbol zij je moet keuzen maken in je leven. Wacht roept ik hard keuzes maken! Hoe doe ik dat? de lichtbol zij ja elke dag moet je kijken wat je wel kan en wat je niet kan en zo maak jij je leven toegankelijk voor jezelf. Makkelijk gezegd dan gedaan zij ik tegen de lichtbol. Ze zij het is ook niet makkelijk maar als jij dit nooit meer zo wilt ervaren dan is het wel handig om dat te doen. Met een diepen zucht zeg ik tegen de lichtbol ik zal het proberen om mijn leven te kunnen plannen en dat deze overspanning nooit meer zal voor komen. Na deze gebeurtenis is het nooit meer zo heftig gebeurd als hier boven, maar de boosheid en de andere emoties in mijn lichaam ben ik leren kennen en zo heb ik geleerd om mijn zelf te gaan accepteren en geleerd om hier mee om te gaan. Door dat ik mij zelf heb ge accepteert leer ik om gaan met mij zelf en met de boosheid in mijn lichaam. De lichtbol heeft mij de ogen geven om naar mij zelf te gaan kijken en te leren van mijn fouten. Leren dat boos zijn niet erg is maar dat het wel belangrijk is om sorry te zegen. Mijn lichtbol heeft geleerd om plezierig in het leven te staan en positief te zijn. De lichtbol heeft mij geholpen om in mijzelf te laten geloven. Mijn lichtbol was mijn oma. Ik hoop dat ik jouw lichtbol mag zijn en dat ik je de wijsheid was het leven kan mee geven.
“Het geloof in jezelf begint bij jezelf”
Deze blog is geschreven Marielle Vermeulen om in de wereld te stappen van het hoofd vol TOS.
'28 Oktober 2020'
Reactie plaatsen
Reacties